5:11 AM ჩემი ლექსი: უსამართლოა ბუნება | |
უსამართლო ბუნება
გზას მივუყვები მე თითქოს ჩუმად და გამიფუჭდა წამში გუნება ჩემს წინ დგას ბავშვი ხელგამოშლილი რა უსამართლოა ღმერთო ბუნება. ზოგს ის მიეცი,რაც მას აკლია და იმ ქონებას სულ ფუჭად ფლანგავს, პატარა ბავშვი ასე ქუჩაში სწავლის მაგივრად დროს უქმად კარგავს. ალბათ იყო დრო,როცა ვბრაზობდი, და მიფიქრია, რომ დამივიწყე ეხლა კი გიხდი მე შენ მადლობას მე ჩემს პრობლემებს სულ დავივიწყებ. და გათენდება მეორე დილა მე თვალს გავახელ და დავფიქრდები ზუსტად იმ ბავშვზე ვინც დამესიზმრა მაშინვე მივალ,მასთან ვიქნები. ხალხო..დაფიქრდით,სანამ წუწუნებთ უფალმა მოგცათ,რაც სხვას არ ააქვს, იმ ღამეს მივხვდი ჩემს დანაშაულს და იმის მერე მე სევდა დამაქვს. მე გული მტკივა, როცა მას ვხედავ დრო გაიფანტა...აზრები აშალა.... მე მაპატიეთ, ამ კითხვას ვბედავ ღმეღთო მითხარი, რა დაგიშავა??? რა ჩაიდინა უმწეო ბავშვმა რომლიც ცხოვრებაც ასე გაწირე მე გავიმარჯვე თუ სევდამ გძლია და მაპატიე თუ აგატირე. მაგრამ, თუ ეხლა შენ ცრემლი მოგდის, ჩვენ ესეიგი ბრძოლა დავიწყეთ და აღარ ვნახავთ სევდას თვალებში რადგან ყველაფერს ჩევნ დავავიწყებთ. | |
კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 1357 | დაამატა: oONETTWOo | რეიტინგი: 0.0/0 |
სულ კომენტარები: 0 | |