დიალოგიღმერთთან
შორსცისკამარასმიწიერთაგან
ალიეკიდამზისცხელსხივებში
ცეცხლსასდიოდაკვამლიქათქათა
დაიხრჩობოდამაღალმორევში

რკინისღრუბლებადამოჭედილი
ცხრასაფეხურიამაღლებულა
მართლაღვთისტახტიიდგამოქნილი
დროშიქცეულიუკვდავსხეულად

იქღმერთიიჯდა, ამაყიღმერთი,
დამკაცრიმზერითაჩენდარისხვას
გოლიათებმაზურგსმტაცესხელი
დამიმიყვანესდარბაზისმიჯნას

მუხლჩამოყრილიფიცარნაგებზე
შიშიმახრჩობდაჩემთავთაზედა
მედედამიწისიალაღებზე
ამდენიცოდვადავტოვეწეღან

დათითქოსლოდიგულმკერდზემეცა
ღვთისხმამაღალი, ამაყისიტყვა
ირგვლივდაიძრაშავფერიზეცა
ირგვლივდადუმდაცა, მზედამიწა

- ადამიანო! სასუფეველში
ადრემომხვდარხარრომდარჩემარად
მეშენისულისვხედავმორევში
იმბოროტებარომელსაცმალავ

მოგიახლოვდაღვთისამართალი
დასჯაყოველისუფთადაწმინდა
სთქვიშენისიტყვარომხარმართალი
გულისსიღრმეშიამისთქმაგინდა.

თავიავწიედაღმერთივნახე
ისევადუღდაძარღვებშისისხლი
ოფლითდასველდაცოდვილისახე
ჩემშიგაცოცხლდამომკვდარიზიზღი

- უფალო! ხალხმადაგარქვაღმერთი.
მეჯოჯოხეთითმაშინებგანა?..
დედამიწაზერავნახემეტი?
სხვაჯოჯოხეთიარარის! არა!

მეცრემლსდადაღლასვუძლებდიდიხანს
მევგრძნობდიტკივილს, მსდიოდაოფლი
ხელისდაქნევადაშენირისხვა,
არმინდაღმერთო, ისედაცმყოფნის.
სიმართლეგინდა? აგერვარ, შენსწინ
მუხლჩამოყრილილაპარაკსვბედავ
გულიჯერკიდევსიცოცხლითმეწვის
ნახეთვალებზეცრემლიმაქვს. ხედავ?

იციუფალორაარისცრემლი?
ვერმიამსგავსებშენსშექმნილწვიმას
ცრემლიისააროდესაცებრძვი,
ცრემლიისააროდესაცგტკივა.

მაგრამარვიციუფალორადგან
შენსმკაცრთვალებსდაშენსამაყსახეს
არმოუხდებაეხლაცრემლიდადაღლა
რომარგაფანტოსესსიამაყე.

მეგეტყვიმართალს, დამსაჯემერე.
ადამიანიამდენსრომვბედავ, მაგრამ,
რომმითხრავერდავიჯერებ
მედამნაშავერაშივარნეტავ…

თუესსამყაროშეიქმნაღვთისგან?
თანკიცოდვებითითოდდათითოდ
შენღმერთოპასუხსმოითხოვვისგან?
თუყველაფერიშექმენითვითონ.

ცოდვებითარისსამყაროსავსე
რადგანშევცოდავთდავმალავთვითომ
შენესსამყაროშექმენიასე
დადამნაშავეცშენახართვითონ!

ადგაუფალი, დატოვატახტი,
დაისევშიშმაუეცრადდამჭრა
შემხედაზედა, ყველაფრითდაღლილს
დათითქოსმონასპასუხიგამცა:

- გტკივა, დაასეიქნებამარად.
რადგანესარისსამყოფიხალხის
რადგანცოცხალიაქციეთმკვდარად
რადგანბრალსმადებთსანაცვლოდმადლის.

ნახეთსამყარო, ჩვილიდასუფთა
მერედაგლიჯეთ, დაკოდეთ, ეცით,
მტვერიააგდეთსინათლისშუქთან
ეხლაიმმტვერშისამართალსეძებთ?

არიყოცუდი, არიყოკარგი,
არცგანსხვავებაარიყოდროში
მაგრამსიწმინდესვერმიხვდახალხი
დაგულშიდაჭრამიწიერომში
შენმართალიხარ, უკვდავისული
არგაღონდებაცოცხალისევდით
მაგრამოდესღაცმეცმქონდაგული
ეხლარომელიცხალხსდააქვსმკერდით

ოდესღაცასეუცრემლო, მშვიდი
დიდხანსვეძებდიბოლოარჩევანს
დაერთადერთიგავწირეშვილი
ამდენიშვილისგადასარჩენად

გოლიათებზეზედიწვაზეცა,
ცეცხლიეკავათუფლისებრ …ბერებს
მეცხოვრებაშიპირველადშემრცხვა,
არა, ესიყოცხოვრებისმერე

თავიდავხარე, დავმალესახე
ასეუეცრადჩემსსასჯელსვიხდი
ასეუფლისწინსიმართლევნახე
ჭეშმარიტებასგვიანრომმივხვდი

თუმეზობელისახლსაგიშენებს,
შენკიიმსახლისდაიწყებლესვას,
არდააბრალომერემშენებელს
სახურავიდანწყალითუწვეთავს

უფალსშევთხოვე, დროაზრებსარწყვეტს,
ჩემისასჯელიმითხარიღმერთო
თვითონგავაღებმაგრკინისკარებს
შავჯოჯოხეთშირომდავიფერფლო

ძნელტკივილისგანარმქონდაფიქრი
დაგვიანგიხსნიჩემსცოდვებსმალულს
მედამნაშავედიმიტომგვთლიდირომ
უკვდავებშივეძებდიბრალულს

დედამიწაზევეძებდიმართლებს
დამოსამართლეარმყავდაარსად,
შენახარჩემთვისდღესმოსამართლე
დაშვილიშენიმოველიდასჯას!